ღამე იყო, არ მეძინა. ლოგინში მოუსვენრად ვწრიალებდი. მციოდა. საბანი ბოლომდე ვერ მათბობდა. მე, რაც შემეძლო, მოვიკეცე, საბანში გავეხვიე, თვალები დავხუჭე და მივხვდი, რომ ცხოვრება მოკლე საბანს გავს, რომელიც მთლიანად ვერასოდეს დაგფარავს, მაგრამ ის მაინც მშვენიერია.
2000 წ.
2000 წ.
No comments:
Post a Comment