რა ჯობია ბალახში წამოგორებულ გოგოს. კუბოკრული გადასაფარებელი რომ აქვს მწვანეზე დაფენილი და ზედ თავმომწონედ მწოლიარე მზეს ეფიცხება. ზოგეჯ წიგნს კითხულობს, უფრო ხშირად კი უბრალოდ, უმიზნოდ ატარებს თავსუფალ დროს. ჩავუვლი ხოლმე გვერდით და საოცრად მომწონს. რა მომწონს თავადაც არ ვიცი, მაგრამ თვალის მოწყვეტა კი მიჭირს. ალბათ ის თავისუფლება, მიზიდავს, რომელიც ამ სურათიდან გამოსჭვივის; უდარდელობა, სიხალასე, სიმშვიდე, სიჯანსაღე - ყველაფერს ერთად ვხედავ და გული მწყდება რომ გარშემო ამ ყველაფრის საშინელი დეფიციტია.
გოგოსთან ახლოს მისვლა არ შეიძლება. არც იფიქრო! დიდი შანსია შენმა მუზამ ერთბაშად დაგინგრიოს ყველა კოშკი და თავისფულებაც, უდარდელობაც და სიჯანსაღეც ძმრად ამოგდინოს. არ შეიძლება ინსტინქტების ჭკუაზე გავლა და ამ საოცნებო სურათის რეალობით დანგრევა. იყოს, როგორიც არის - შორი, უცნობი და თავისუფალი. ჩაუარე გვერდით და თუ გინდა თვალი მიღებულზე მეტი ხნით გაუშტერე, ამოიხვნეშ-ამოიკვნესე, ბოლო-ბოლო ნერწყვი გადაყლაპე, მაგრამ მიახლოება და დალაპარკება თავშიც არ გაივლო. ეს შენთვისვეა უკეთესი.
დაახლოებით ასეთი ფიქრებით ჩავუარე ამას წინათ მორიგ არსებას და გონება უცნაურმა აზრმა შემიზანზარა: ბალახზე წამოგორებული გოგო მრავლად მინახავს. ზოგი გამხდარი იყო, ზოგი მსუქანი, ზოგი უშნო, ზოგი ლამაზი, საინტერესო, უინტერესო, ფერადი, შავ-თეთრი, მაგრამ არასოდეს გადავყრივარ სიმწვანეში წამოწოლ მაგარ ნაშას.
ნუთუ მაგარი ნაშები ბალახს, როგორც ღირებულებას, საერთოდ არ აღიარებენ? - გავიფიქრე მე - იქნებ ბალახზე წამოგორება ტიტულის ჩამორთმევის ტოლფასია და ამით მაგარი ნაშა ჩვეულებრივ გოგოდ იქცევა? იქნებ მაგარი ნაშობა იმდენად დიდი ტვირთია, რომ ბალახში გაგორების დროსა და საშუალებასაც აღარ ტოვებს! შეიძლება მაგარი ნაშის სამოქმედო არეალი იმდენად შეზღუდულია, რომ მასში ბალახი ვერასგზით ვერ ხვდება. სხედან მაგარი ნაშები პიკანტურ კაფეებში, გასცქერიან ხასხასა მოლებს და ვერც კი ხვდებიან, რომ სიმწვანე სანეტაროდ იწვევს; ყველაზე ბანალური პასუხი კი ის იქნება, რომ როდესაც მაგარ ნაშებს დაწოლის დრო აქვთ, მათ ბალახზე დასაწოლად არავინ აცდენს.
ეს ყველაფერი თეორიაა, სინამდვილე კი ისაა, რომ მაგარი ნაშები ბიბინა ბალახზე არ ნებივრობენ, რითაც თავისუფლებაზე, უდარდელობაზე, სიხალასეზე, სიმშვიდესა და სიჯანსაღეზე ამბობენ უარს. დიდ სიამოვნებას თავადაც იკლებენ და ჩვენც გვაკლებენ - ჩემნაირ შერეკილ ესთეტებს. როგორც ზემოტღაც აღვნიშნე, მოლზე გაგორებულ გოგოსთან მისვლა არც არასოდეს მიფიქრია და არ მომვალში ვაპირებ. უბრალოდ მაგარი ნაშები მეცოდებიან.
სიყვარულით
კოკოლოზა
