Sunday, October 25, 2009

ამხანაგ ვარლამს


ვნერვიულობ! მინდა, გავიგო რა ხდება ამ, მართლაც, "წიხლხვედრ" ქვეყანაში და ვერ გამიგია. ასეთი რა ნიადაგი ან ჰაერია საქართველოში, რომ ერთს უკვდავებას ჩუქნის დანარჩენებს კი ნაადრევად აგვამებს.  

ქურდები ქურდობენ, ბოზები ბოზობენ, მკვლელები კლავენ... ა რაზვე ეტა ნარმალნა?!" - დასვი ერთხელ კითხვა. არა ჩემო ვარლამ - ნინარმალნა, მარა შენი არსებობაც რომ ნინარმალნა! არადა, არ გინდა სიკვდილი. ეგ რა არი, ისიც კი არ გინდა, რომ ცოტა ხნით ჩრდილში გადგე და სხვასაც აცალო მზეზე გათბობა. არ მიდიხარ ჩემო ვარლამ და აბა როგორ იქნება ნარმალნა.

რაც დავიბადე შენი ხსენება მესმის და შენი საგმირო საქმეებიც გარშემო დამტრიალებენ. ის კი არა, ჩემი მშობლებიც ასე დაიბადნენ და მათი მშობლებიც. მოგვიანებით კი მიხვდნენ, რომ ნინარმალნა, მაგრამვერარაფერს გახდნენ: ჯერ იარაღით გებრძოლეს - აჯობე, მერე ჭკუით - იქაც აჯობე, მერე ცოტანი რომ დარჩნენ - ირონიას მიმართეს და თითქოს რაღაც დაგაკლეს, მაგრამ, როგორც ჩანს, ამაზეც აღმოგაჩნდა იმუნიტეტი და ისევ აქ ხარ.

ასეთი რა იცი, ვარლამ ჩემო, ჩვენ რომ ვერაფრით გვისწავლია?! ასეთი რა ნაკითხ-ნასწავლი ხარ, რომ შენი მჯობი ვერ გამოვზარდეთ ვერავინ?! ვერ გერევით ჩემო ვარლამ. არც ჭკუა გვყოფნის სამაგისოდ და არც ე.წ. ადამიანური რესურსები, არც ფული და არც ნებისყოფა. 

ვაღიარებ, მაგარი ხარ, ნიჭიერი და უკვდავი, ყველას გვაჯობე და ყველა დაგვაჩოქე. ვაღიარებ და მაინც გთხოვ - მოკვდი რა! მოკვდი და გეფიცები დაგმარხავ. ოღონდ შენ მოკვდი და იმ სიღრმე საფლავს გაგითხრი, ნავთობზე დაბლა აღმოჩნდე იქნება. ოღონდ ისე კი ნუ მოკვდები, რომ ვინმეს თავი მოაკვლევინო, ან თავად მოიკვდინო თავი და ისევ მოგვატყუო. ამას კარგი არაფერი მოაქვს, ასეთ შემთხვევებში მერე ისევ ცოცხლდები ხოლმე. იქნებ მოგეხერხებინა და ბუნებრივი სიკვდილით მომკვდარიყავი, აი ისე, რომ ბერდებიან და კვდებიან. მოკვდი რა! რა იცი, იქნებ გულიც დაგვწყდეს და გამოგიგლოვოთ კიდეც.

მოკვდი რა! შენ ოღონდ მოკვდი..!

სიყვარულით

კოკოლოზა

Thursday, October 8, 2009

ქართულ-ამერიკული ჰუმანიზმი

ენიმალ პლანეტს ვუყურებ ხშირად, განსაკუთრებით გველებზე მიყვარს გადაცემები. თუმცა, გველები იქით იყოს და ერთი ძალიან საგულისხმო რუბრიკა აქვს ამ არხს: "ცხოველების პოლიცია" ჰქვია. არა, ცხოველები არ არიან პოლიციელები და არც ცხოველებს იჭერენ. ძალოვანი სტრუქტურის ეს ნაწილი იმ უზნეო ადამიანების გამომჟღავნება-განეიტრალებაზე მუშაობს ვინც ჩვენ 4 (ან 2) ფეხა მეგობრებს ცუდად, არაჰუმანურად ექცევა.

მაგალითად შენ ხარ ერთი ხეპრე, უგულო და მახინჯი სულის (არა)ადამიანი. გყავს პირუტყვი - არც აჭმევ, არც ასმევ, დაბმული გყავს და გამხდარ გვერდებშიც უტყაპუნებ. ანაც ძალიანაც კარგი ხარ და არც უტყაპუნებ, უბრალოდ საშუალება არ გაქვს რომ რეგულარულად კარგი რაციონით კვებო და ცხოველსაც ნელნელა ნეკნები ეტყობა. ამის შესახებ იგებს შენი კულტურული, გულიანი და სულლამაზი მეზობელი, რეკავს ცხოველების პოლიციაში და ცოტა ხაში კარზე ფორმიანი ჰუმანისტი გიკაკუნებს. "კარი გააღეთ ეს მაიამის (ნიუ იორკის, ლოს ანჯელესის ან რომელიმე ა.შ.შ.-ს დიდი ქალაქის) ცხოველების პოლიციაა, თქვენ ეჭვმიტანილი ხართ ცხოველებთან სასტიკად მოპყრობაში, მიიღეთ გაფრთხილება!" - გესმის მბრძანებლური ხმა. რას იზამ? - უნდა მიიღო. თუ გაფრთხილება უკვე მიღებული გავქს, მაშინ ორდერი სიფათზე და ხელბორკილებით სასამართლოსაკენ ჰერი-ჰერი. იქ კიდე, ჰუმანისტი მოსამართლე რამდენს მოგცემს ღმერთმა იცის.

აქვე ჩნდება კითხვა: რა მოსდით მტარვალი პატრონისაგან გადარჩენილ პირუტყვებს? - ისინი სპეციალურ კლინიკაში მიჰყავთ და გულდასმით მკურნალობენ, შემდეგ კი მათთვის ახალი, ჰუმანისტი, პატრონის ძიებას იწყებენ. თუ იპოვნეს, საწყალ ოთხფეხებს (ანაც ორფეხებს) ნათელი მომავლის იმედი შეუძლიათ ჰქონდეთ, თუ არა და იმ მიზეზით, აქაოდა ცხოველი ისეთი გაველურებულია, მისი სოციალიზაცია შეუძლებელიაო, წყნარ და უმტკივნეულო ევთნასიას უტარებენ (ევთანასია - უმტკივნეულო გზით ვინმეს ან რამეს მოკვდინება, სამუდამოდ დაძინება, სიცოცხლეს გამოსალმება, გაღმა გაყვანა, მიქელ-გაბრიელისთვის ჩაბარება და... ჯანდაბა...).

ალბათ, ერთხელ, ასე "გადარჩენილმა" პირუტყვმა ხმა რომ ამოიდგას და "გადამრჩენელს" შეჰბღავლოს: რად მკლავ შე ოხერო, რა დაგიშევე, ამისთვის გამოგლიჯე ჩემი თავი იმ ჩემ უღმერთო პატრონსო?! უკანასკნელი უპასუხებს: უტვინო! შენზე ვზრუნავ, გკლავ რომ ცუდად არ იცხოვროო.

ასე ესმით ა.შ.შ. - ს ცხოველების პოლიციაში ჰუმანიზმი და ზრუნვა. ასევე ესმით საქართველოს ადამიანების პოლიციაშიც.

სიყვარულით

კოკოლოზა