ქაღალდი, ქაღალდი გექნება ძმაო! - მორცხვად მიაკაკუნა კაცმა საზოგადოებრივი ტუალეტის სიფრიფანა ტიხარზე.
ქაღალდი არა, მაგრამ ფანქარს თუ გინდა მოგაწვდი - იყო პასუხი მეზობელი კაბინიდან.
ეს ანეკდოტი დიდი ხნის წინ მოვისმინე და მას შემდეგ მისი აქტუალობისა გამკვირვებია. ხშირად ხდება ცხოვრებაში, ერთს მოითხოვ და მეორეს იღებ, სრულიად არასაჭიროს. აკი ძველი ქართული სიმღერაც გვეუბენბა:
"თეთრი ღვინო ვითხოვე,
შავი ღვინო მასვეს;
თეთერი ქალი მიყავრდა,
შავის გვერდით დამსვევს"-ო.
არც ადრე ყოფილა მიწოდება მოთხოვნის შესაბამისი და მით უმეტეს, ამ გადაბრუნებულ დროს ხომ არა და არა.
ვდგავართ ქართველები და ვხავით: "ნუ ხოცავთ ახალგაზრდებს ქუჩაში!" და გვესმის პასუხი: "რა, ქუჩა?! კი ბატონო, აგერ თქვენ განათებული ქუჩები!"
ძალიან გვინდა, რომ ომის მერე შეკვეხებული კრედიტები გვაპატიონ, სამაგიეროდ კი ბანკის მმართველი გაბადრული გვამცნობს, რომ "დტმშ ბანკმა" განაახლა კრედიტების გაცემა ახალი საპროცენტო განაკვეთით, "მოდით და გაიხარეთ" (ეს ბოლო სიტყვა ნამეტანი გავაღმერთეთ ამ ბოლო დროს).
მივყვები და ჩამოვთვლი მოთხოვნისა და მიწოდების შეუთავსებლობის უამრავ მაგალითს, მაგრამ რად გვინდა, რას მოგვცემს?! ტყუილად უნდა ვინერვიულოთ.
მაგას ჯობია გამოსავალი ვეძებოთ. ის კი ერთ სპორტულ სიბრძნეშია "მოწინააღმდეგე ისე გეთამაშება, რის საშუალებასაც აძლევ". ჰოდა, ჩვენც არ მივცეთ მომწოდებლებს საშუალება ჩვენი მოთხოვნები შეურაცხყონ, ყელში მაგრად წავუჭიროთ და შევძახოთ: უკან გაიკეთე ეგ ფანქარი, ქაღალდი მინდა, ქაღალდი, ბიჭო!!!
სიყვარულით
კოკოლოზა
No comments:
Post a Comment