ამ ბოლო დროს ათას წვრილმანზე ფიქრი დამჩემდა, ეს ალბათ იმიტომ, რომ თავისუფალი დრო იმაზე მეტი მაქვს ვიდრე უნდა მქონდეს, მეტიც, მთელი ჩემი ცხოვრება თავისუფალი დროა. ჰოდა, მეც ვზივარ და ვფიქრობ. ხან ნუდლსზე და დებორაზე, ხან ბრეჟნევზე, ხან გრიგალ კატრინაზე და ხანაც გენდერულ ბალანსზე. გალაკტიონი წერდა:
"მე ძლიერ მიყვარს იისფერ თოვლის
ქალწულებივით ხიდიდან ფენა"-ო.
მართლაც, რა საინტერესო სანახავი იქნება ქართველი ქალწულების გალაკტიონის ხიდიდან მტკვარში ფენა. ამის სანახავად სიცოცხლეც ღირს და სიკვდილიც. წარმოიდგინე, ქართველი ქალწულების უწყევტი ჯაჭვი მოედინება მტკვრის მარჯვენა და მარცხენა ნაპირებიდან, რათა გალაკტიონის ხიდიდან მტკვარში გადაეფინოს და ამით პატივი მიაგოს დიდი პოეტის ხსოვნას და სახტად დატოვებული ვაჟების თავმოყვარეობას. ალბათ გალაკტიონიც დატოვა ვიღაცამ სახტად, თავის დროზე. თუმცა რაღა ვიღაცამ, მერიმ. და თან როგორ დატოვა, ვით მეფე ლირი ყველასგან მიტოვებული. აბა რაღა გასაკვირია, რომ ამის შემდეგ, გალაკტიონს ქალწულების ხიდიდან ფენა მონდომებოდა.მავანი იტყვის: როგორც ჩანს ამ სიტყვების უგუნური ავტორიც დაუტოვებია ვიღაცას სახტადო. ეგეთებიც მომხდარა, დიდი ხნის წინ. მაგრამ არ გეგონოთ ბოღმა მალაპარაკებდეს, არა და არა. "ქალწულების ხიდიდან ფენა" უფრო კულტურული მოვლენაა ვიდრე გალაკტიონის ან ჩემი პირადი კაპრიზი. ეს აუცილებელია დაჭაობებული ღირებულებების გადასაფასებლად და უკეთესი მომავლის შესაქმნელად. მტკვარში გადაფენილი ქალწული სულ სხვა ამოვა იქიდან. სხვაგვარად დაინახავს სამყაროს და სხვა ტონალობაში გააგრძელებს სიმფონიას.ამიტომ გთავაზობთ, დავაწესოთ "ქალწულების ხიდიდან ფენის დღე". ყოველი წლის 16 ივლისს (ზაფხული ჯობია, რომ არ გაცივდნენ), 21 წელზე უფროსი ქალწულები შეიკრიბებიან გალაკტიონის ხიდზე და მტკვარში გადაეფინებიან, ხოლო ვინც ნებით არ იზამს, მას ძალით გადაფენს "სახტად დატოვებულ ვაჟთა სპეციალური კომისია" (სდვსკ).თუ ამ იდეის მომხრე ხართ, მოდი, შემდეგ არჩევნებზე ჩავატაროთ რეფერენდუმი, ხოლო თუ წინააგღმდეგი, სდვსკ თქვენც მტკვარში გადაგფენთ, როგორც არაპროგრესულად მოაზროვნეებს. ველი თქვენს გამოხმაურებას.
სიყვარულით
კოკოლოზა
No comments:
Post a Comment