1. ესაა ეპატაჟი, თუმცა რაზე და ვიზე არც თავად ავტორმა იცის და არც მისმა ბელადმა. ერთმა სიმთვრალეში დააბრეხვა - მოდი შლოპანცის ძეგლი დავდგათო, მეორემ - ვინც არაო, პირველმა - ცანცარაო. და დადგეს.
2. სკულპტურა ამბობს: თქვენ ყველანი კვერცხები ხართ და მიშას შლოპანცის ლანჩადაც არ ღირხართ, როცა მოუნდება მაშინ გაგსრესთ, ამიტომ ჭკუით იყავითო.
3. ან კიდევ, ჩვენ ისევ კვერცხები ვართ და როგორც კრუხი იფარავს თვაის შვილებს ფრთების ქვეშ, ასევე მიშა გვიფარავს ყველას შლოპანცის ქვეშ.
4. ესაა საქართველოს აყვავების ორი მთავარი მიმართულება: სოფლის მეურნეობა, რომლის სიმბოლოდაც კვერცხი შეიძლება ჩაითვალოს და ტურიზმი, რომელსაც შლოპანცი განასახიერებს.
5. თაისუფლად შეიძლება ვიფიქროთ, რომ ეს კომპოზიცია მიშას ისტორიულ მნიშვნელობაზეც მიუთითებს: ქრისტეფორე კოლუმბის შემდეგ მიშა პრველია ვინც კვერცხის ფეხზე დაყენება შეძლო, თან ისე, რომ დიდი მოგზაურისგან განსხვავებით არც კი გაუტეხია, მან ეს შლოპანცის მეშვეობით მოახერხა.
6. მიშას შუძლია იყოს კვერცხივით ნაჭუჭში ჩაკეტილიც და შლოპანცივით ღია და მსუბუქიც.
7. ჩვეულებრივ, ცხოვრებაში კვერცხი შლოპანცზე მაღლაა, (გინდა საბუდარში იდოს, გინდა მაგიდაზე, გინდა კუჭში და გინდაც სადმე სხვაგან) მაგრამ ხანდახან პირიქითაც ხდება ხოლმე და მიშას ეს ყოველთვის ახსოვს.
8. დილემა ქათამი იყო პირველად თუ კვერცხი მიშამ უკვე გადაჭრა: პირველად იყო შლოპანცი და მისგან წარმოიშვა კვერცხი.
9. შევარდნაძის დროს ისეთი გაჭირვება იყო, რომ ხალხი უკვერცხო ტორტს აცხობდა, მიშას ზეობისას კი იმდენი კვერცხი გვაქვს შლოპანცებსაც კი კვერცხით ვამზადებთ.
10. ყველა ხელოვანს აქვს თვითგამოხატვის უფლება, თუ ის მიშასთან ახლოა. მაგ ორიდან რომელია კვერცხი და რომელი შლოპანცი, თითოეული ჩვენგანის გადასაწყვეტია.
ამბობენ რამდენი ადამიანიცაა იმდენი აზრიაო. ერთი ვარ და უკვე 10 ვარიაცია შემოგთავაზეთ თემაზე "შლოპანცი და კვერცხები". თქვენც იფიქრეთ, იქნებ ერთად ჩავწვდეთ კომპოზიციის აზრს. ხელოვნებაც ხომ ზუსტად ესაა: ხალხი უნდა დააფიქროს.
სიყვარულით
კოკოლოზა